Aladağlar... yaşam ritmimin bütünüyle farklı bir dengeye oturduğu, düşüncenin yerini düşünmenin aldığı bir coğrafya. Gitmeyeli, görmeyeli yıllar oluyor.Bugün eski bir fotoğrafa rastladım. Haziran 2001. Demirkazık'a tırmanırken, külahın hemen altında, yaklaşık 3200 metrede. Ve birdenbire, midemdeki yumruyu duydum. Belki üniversite yıllarıma, dağlarda geçirdiğim zamana, hatta özellikle de bu gezide yaşadığım ilklere duyduğum bir özlem.
Bilemiyorum... ama yumru yerli yerinde duruyor sabahtan beri.
Resim için Zeki Melek'e teşekkürler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder